Sanering op de openbare delen van de site "Coronmeuse" in Luik.
Dit terrein, met een totale oppervlakte van ongeveer 23,5 ha, is gelegen op het grondgebied van de stad Luik, meer bepaald op de linkeroever van de Maas, tussen de Atlasbrug en de Marexhebrug die naar het eiland Monsin leidt.
Deze plaats heeft veel veranderingen ondergaan qua reliëf en ontwikkeling sinds er in 1930 en 1939 twee wereldtentoonstellingen werden gehouden waarvoor belangrijke werken werden uitgevoerd.
In het bijzonder kunnen worden genoemd de aanleg van het Albertkanaal, de rectificatie van de loop van de Maas, de opvulling van een oude tak van het kanaal Luik-Maastricht en een belangrijke egalisering van het terrein (tussen 700.000 en 1.000.000 m³ ophoogmateriaal voor de tentoonstelling van 1939). Op het terrein heeft geen industriële activiteit plaatsgevonden, afgezien van de aanwezigheid van de scheepswerf ten noorden van het dok en een benzinestation aan de westkant van het terrein. Het omvat ook het gebouw van de Internationale Tentoonstelling van Luik en zijn parking, de voormalige ijsbaan, het Astridpark en een school omringd door speelpleinen.
Wat de toekomstige ontwikkeling betreft, is het terrein het voorwerp van een project voor de bouw van een eco-district.
Bodem- en wateronderzoek ter plaatse heeft uitgewezen dat deze onverenigbaarheid met het ontwikkelingsproject, waardoor de uitvoering van een saneringsproject vereist is. Dit werd ingediend door het NEO LEGIA-consortium en werd op 20 november 2019 goedgekeurd door de 20 november 2019 door de Autoriteit. Het doel van dit contract is de uitvoering van de project op de delen die bestemd zijn om tot het publieke domein te behoren, tot het bedrag van de toegewezen overheidsmiddelen.
De geplande saneringsdiensten houden rechtstreeks verband met de werken die nodig zijn voor de oprichting van het ecodistrict. Het ontwikkelingsproject verdeelt het terrein in toekomstige particuliere en openbare gebieden en openbare ruimten.
Geschiedenis
Tot het midden van de 18e eeuw werden de natuurlijke oevers van de Maas gebruikt als laadplaats voor voor het laden van schepen met steenkool. In 1754 werd een bredere kade aangelegd.
In 1930 en 1939 werden op deze plaats twee internationale tentoonstellingen gehouden. De plaats van deze De locatie van deze twee tentoonstellingen is aangegeven in figuur hieronder :
De tentoonstelling van 1930 werd georganiseerd ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van België. Voor deze tentoonstelling, werd een brug werd gebouwd tussen 1927 en 1930, rechts van de huidige Atlasbrug. Deel van het tentoonstellingsterrein was gelegen op de linkeroever van de Maas, op het vroegere "Ile des Osiers" dat gelegen was tussen de Maas en het oude kanaal Luik-Maastricht.
Na de tentoonstelling lijken alle elementen die voor de tentoonstelling waren gebouwd de bouwplaats (metalen constructies, gipsplaten, funderingselementen, opvulling van kelders, enz.) van de kelders, ...).
In 1939 werd hier de Internationale Tentoonstelling van Watertechnologie gehouden. Deze tentoonstelling bestreek 80 hectare op de linker- en rechteroever van de Maas. Grote topografische veranderingen werden gemaakt topografische wijzigingen werden aangebracht voor de behoeften van deze tentoonstelling, zoals de creatie van de Albertkanaal (ingehuldigd in 1939), de egalisatie van het land met de toevoeging van tussen 700.000 en 1.000.000 m³ ophoogmateriaal, de rectificatie van de loop van de Maas, de opvulling van de oude het oude kanaal Luik-Maastricht en de verwijdering van sluizen.
